Bobby Burns vindt tijdens die zomer van 1962 zijn leven in het dorpje aan de noordoostkust van Engeland perfect. Hij is gelukkig bij zijn vrolijke moeder en aardige, begripvolle vader en geniet van het alledaagse leven dat er al een eeuw of zo lijkt te hebben stilgestaan. Steenkolen worden nog met paard en wagen van het strand gevist, en ieder weet zijn plaats en stand. Maar als de zomer overgaat in de herfst verandert de aardige, zonnige wereld om hem heen opeens. Het begint na het angstaanjagende optreden van een vuurvreter tijdens een bezoek aan de stad. Vervolgens lijkt zijn vader een ernstige ziekte te hebben, waardoor hij voor onderzoek naar het ziekenhuis moet. En op de nieuwe middelbare school gedraagt een leraar zich ongemeen hardhandig. Een nieuwe jongen uit de stad gaat in verzet en verspreidt foto's van de misstanden op school. Bobby wil hem helpen. Maar heeft dat allemaal nog wel zin nu de wereld elk moment ten onder kan gaan? Het is crisis omdat er atoomwapens op Cuba staan en de vraag is niet óf er een kernbom zal vallen, maar wanneer. Almond beschrijft als geen ander de stormen die een kind moet doorstaan op weg naar een jong volwassen leven: vol warmte, sfeer en onvergetelijke personages, en met een oog voor de grote geheimen die halfbegrepen feiten in een kinderbrein kunnen oproepen.