Net voordat hij zijn ogen sloot, voelde hij Roderiks arm over zijn rug strelen. Hun lippen raakten elkaar en de vuurzee bereikte Jaspers mond. Het was een klein zoentje, zonder tong, maar voor Jasper had het oneindig veel meer betekenis dan de zoenles op zijn kamer aan de vooravond van de kerstvakantie. Dit was een échte liefdeskus en beide jongens wisten het maar al te goed. Roderik glimlachte verrast en opgelucht. Nu zou het komen, nu moest er wel iets gezegd worden.

Op de eerste dag op zijn nieuwe school heeft Jasper al nieuwe vrienden, maar ook een paar fikse vijanden. Het belooft een bewogen jaar te worden. En dan is er Roderik, een klasgenoot die al meteen indruk op hem maakt. Beetje bij beetje ontstaat tussen beide jongens een heel bijzondere vriendschap. Jasper ontdekt dat je met gevoelens niet kunt sollen, dat je als een vlinder moet leven, maar je vooral niet moet laten vastpinnen.