In 1985 schokte Günter Wallraff West-Europa met zijn bestseller Ik (Ali), waarin hij als undercoverreporter verslag deed van het leven als gastarbeider. Weinigen hebben meer misstanden aan het licht gebracht dan hij, voor veel jonge journalisten is hij een voorbeeld. Nu gaat hij, voor het eerst in bijna 25 jaar, opnieuw undercover.
In Heerlijke nieuwe wereld legt hij de donkere kanten van onze maatschappij bloot. Als ¿Michael G.¿ onderzocht hij de gang van zaken in callcenters. Als laagbetaalde medewerker werkte hij in een fabriek die broodjes bakt voor supermarktketen Lidl, waar hij en zijn collega¿s tot de rand van de uitputting werden gebracht en regelmatig brandwonden opliepen. In de winter van 2008/2009 leefde Wallraff als dakloze, waarbij hij bij temperaturen van min twintig de nacht op straat doorbracht. En met onderbrekingen nam hij de afgelopen jaren de rol aan van Somalische vluchteling.
Met zijn reportages wil Wallraff aandacht vragen voor de schrijnende omstandigheden waarin sommige van onze medemensen leven. Terwijl wij ons op de borst kloppen over onze heerlijke nieuwe wereld, leven steeds meer mensen aan de onderkant.
Günter Wallraff (1942) is journalist. Hij verwierf vanaf het einde van de jaren zestig bekendheid met zijn kritische reportages, waarin hij (soms undercover) berichtte over zijn ervaringen in verschillende maatschappelijke rollen. Zijn grote doorbraak beleefde hij met de internationale bestseller Ik (Ali), waarin hij de mensonterende omstandigheden waaronder gastarbeiders werkten en leefden aan de kaak stelde.

1 jaar Trump, Bende van Nijvel, Lukaku, IS, Mayeur en Samu Social, Wouter Van Besien, Macron, ...

Fidel Castro, David Bowie, Zaha Hadid, Umberto Eco, Muhammad Ali, Zsa Zsa Gabor, Leonard Cohen, Gasten Berghmans, Prince, Marc Sleen, Bhumibol, Sonia Rykiel, Elie Wiesel, Eddy Wally, Nancy Reagan...

Fidel Castro, David Bowie, Zaha Hadid, Umberto Eco, Muhammad Ali, Zsa Zsa Gabor, Leonard Cohen, Gasten Berghmans, Prince, Marc Sleen, Bhumibol, Sonia Rykiel, Elie Wiesel, Eddy Wally, Nancy Reagan...

40 jaar na het overlijden van de dodelijkste dictator ooit. 

De man, de mythe en de puinhoop.

China op weg naar een nieuw grootschalig conflict? 

40 jaar na het overlijden van de dodelijkste dictator ooit. 

De man, de mythe en de puinhoop.

China op weg naar een nieuw grootschalig conflict? 

Peter d'Hamecourt Russen zien ze vliegen Een reis van communisme via perestrojka naar Poetinisme In de laatste dagen van de Sovjet-Unie wemelde het van de vliegende schotels boven het ondergaande rijk. Rusland herrees onder Boris Jeltsin. De kennismaking met de democratie en de vrije markt in de Jeltsinjaren waren een nachtmerrie, zelfs de vliegende schotels sloegen op de vlucht. Sommige Russen werden stinkend rijk, de meesten streden om het hoofd boven water te houden. Met president Poetin kwam er stabiliteit, zonder al te veel democratie. De rijken werden nog rijker. De armoede nam af, maar de vliegende schotels kwamen weer terug, want Russen hebben een liefde voor het ongelooflijke. Vergeet het Kremlin, luister naar de Rus zelf. Dit zijn schetsen over een samenleving vol filosofen. Achttien jaar heb ik het Russische leven inmiddels opgesnoven. De verbazing houdt nooit op.

`Het is nog te vroeg om afstand te nemen. Ik leef in het heden en noteer wat ik zie.' Anna Politkovskaja's `aantekeningen in de marge van het leven van Rusland' geven een onthutsend beeld van het presidentschap van Poetin. Grootschalige maffiapraktijken en dodelijke corruptie in het leger zijn aan de orde van de dag. Politkovskaja vertelt de waarheid over de bestorming van het Moskouse theater aan de Doebrovskajastraat, waar zij als bemiddelaar optrad. En altijd staan individuen centraal: moeders van zonen die zich ophangen in militaire dienst, of vrienden van vroeger die tot moord in staat blijken te zijn.

Na het communisme als heilsleer is weggevallen en het stalinistische wereldrijk is verdwenen staat Poetin voor de gigantische taak Rusland in nieuwe banen te leiden. Poeting heeft de patriarch van de Russische kerk weer omhelsd en voert oorlog met de Tjetsjenen om rest-Rusland bijeen te houden. Het Russische volk hunkert volgens Poetin naar nieuwe macht en aanzien. Zijn populariteit is grenzeloos onder vele Russen. Russische meisjes zingen: 'Ik wil een man zoals Poetin: die me geen pijn doet en me niet verlaat.'

De meesterschrijver over het slagveld dat Rusland heet Is er sprake van een heuse eindtijd waarin het alle hens aan dek is om Rusland te redden? In Een vrolijke hel beziet de meesterlijk formulerende criticus, schrijver en filosoof Viktor Jerofejev de fundamentele waarden die met elkaar de 'eigenheid, de trots, het geluk, de religie en de waanzin' van Rusland vormen. Met een scherp oog voor details en een dwarse kijk die van veel gezond verstand getuigt ontleedt Jerofejev het Russische denken en de Russische mentaliteit. Hij gaat vooral in op de tijd van Poetin, zeg maar de laatste tien jaar, tot de dag van vandaag; ook trekt herhaaldelijk de rest van de wereld langs, met spannende verhalen over Tsjechov, Poesjkin, Houellebecq, Schnittke, de Stopera en onze koningin. De Russen leven in 'een vrolijke hel', een mengsel van vagevuur en circus. Het laconieke leven van de Russen zou wel eens verleidelijk kunnen zijn voor de serieuze buitenlander die het matige leven zat is, ook al schrikt Rusland hem nog zo af door zijn politieke incorrectheid en, bij tijd en wijle, zijn onbeschoftheid en barbaarsheid. Een vrolijke hel is een boek dat ons meer leert over Rusland, over Jerofejev en over ons.