De mooie jonge Grace Marks verdwijnt op haar zestiende achter de tralies vanwege de koelbloedige moord op haar werkgever, waarvan zij zich niets meer kan herinneren. De geheugenverliesexpert Jordan probeert erachter te komen of zij onschuldig of werkelijk een gevaarlijke moordenares is. 

Een voormalig ruimtevaartdeskundige, Sokolov, is nadat hij in de Sovjet-Unie in ongenade is gevallen naar Israël geëmigreerd en raakt daar aan lager wal. Als straatveger in Tel Aviv is hij getuige van een moord. De moordenaar lijkt op een vroegere vriend en collega-ruimtevaartdeskundige. Deze jeugdvriend blijkt zich inderdaad in Israël op te houden; hij is een puissant rijk zakenman geworden die Sokolov een nieuwe toekomst biedt. Daarvoor moet Sokolov principes laten varen. Intussen heeft hij kennis gemaakt met een Russische emigrante, met wie hij een relatie aangaat. Een snel verhaal ontwikkelt zich, waarin het gemeenschappelijk verleden van Sokolov en zijn jeugdvriend boven water komt.

Iedereen heeft iets weggestopt in een laatje van zijn ziel. Ook Inspecteur Wexford. In dit allerlaatste deel komt de eerste zaak van Wexford terug: een aantal onopgeloste moorden die wat Wexford betreft allemaal naar Eric Targo wijzen, maar waarvoor nooit bewijs werd gevonden. Targo heeft de inspecteur jaren gestalkt, totdat hij opeens verdwenen was. Targo liep altijd met een hond en droeg altijd, ook als het warm was, een sjaal. Nu, na jaren, duikt Targo ineens weer op. Is het toeval of niet? 

Zal Wexford eindelijk de oude zaken kunnen oplossen terwijl hij ook aan een nieuwe moordzaak werkt? En zijn de verbanden die hij tussen de nieuwe en de oude zaken ziet terecht, of wil hij ze alleen maar zien...?

Na de val van de taliban in Afghanistan bracht de Noorse journalist sne Seierstad een aantal maanden door bij een boekhandelaar in Kaboel. Ze werd in zijn gezin opgenomen en leefde als een van de vrouwen. Wat zich in het gezin afspeelt, loopt parallel met de ontwikkelingen in Afghanistan. Een land dat verwoest is, maar de hoop op een betere toekomst levend houdt.

Het leven van een Afghaanse vrouw onder de verschillende regimes aan het eind van de twintigste eeuw.

Elza komt in een psychiatrische instelling terecht. Haar jongere zus Laura, hoofdpersonage in de roman, en zij lijken als twee druppels water op elkaar. Laura is 'normaal', maar zij slaagt er maar niet in een 'normale' man te ontmoeten. Kristien Hemmerechts laat zien hoe het leven van gezinsleden onherstelbaar verstoord raakt wanneer iemand uit het gezin officieel 'abnormaal' is verklaard.

Vlak voordat Olivia een belangrijke aandeelhoudersvergadering moet toespreken, belt haar broer Marcus over een te amputeren been. Olivia laat alles uit haar handen vallen .....

Midden december wordt Wallander 's ochtends gewaarschuwd dat er een sportvliegtuig is neergestort. Echter, het vliegtuig wordt niet vermist. Spionage? Drugs? Talloze mogelijkheden voor Wallander, die ook nog te stellen krijgt met zijn vader.

De tweeling Saskia en Klara deelt alles met elkaar. Tot op een dag Klara spoorloos verdwijnt. Tien jaar later keert Saskia vanuit Amsterdam terug naar het zomerhuis van de familie nabij Stockholm. Ze vindt er de dagboeken van Klara. En een oud krantenknipsel waarin een verband wordt gelegd tussen Klara’s verdwijning en de moord op een man en een vrouw die Klara kende. Is Saskia in staat om alsnog de raadsels rond Klara’s verdwijning te ontrafelen?

Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Hij is een charmante man en een kritische journalist, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde, uiterst intelligente vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages én ze is een hacker van wereldklasse. 

Drie moorden, één avond. De slachtoffers zijn twee journalisten die aan een publicatie over mensensmokkel werkten, en de voogd van Lisbeth Salander. Op het moordwapen worden de vingerafdrukken aangetroffen van Lisbeth. Het hele politieapparaat komt in beweging, maar Lisbeth is onvindbaar. Blomkvist, overtuigd van Lisbeths onschuld, gaat langzamerhand een verband zien tussen de drievoudige moord en het artikel in wording over vrouwenhandel. Dan wordt een vriendin van Lisbeth ontvoerd door een motorbende. Salander laat het aankomen op een bloedige confrontatie met de onzichtbare bendeleider, Zala, een bekende uit haar verleden … 
 

Met z'n tienen zijn ze, tien Belgische kinderen die in 1957 geboren zijn, het ene in welvaart, het andere in armoede, het ene met een sterk en gezond lichaam, het andere met een handicap. Het ene is gewenst, het andere wordt verwenst. Eén ding hebben ze met elkaar gemeen: ze zijn de kinderen van Arthur Goemaere, de televisiemaker die hen voor het 7plus-project heeft geselecteerd. 

Iedere zeven jaar zullen ze door hem worden geïnterviewd en gefilmd. Hun leven moet zo gewoon mogelijk verlopen, zodat het publiek door deze uitverkoren tien een spiegel krijgt voorgehouden. Maar ze zijn inmiddels geen gewone kinderen meer. Ze zijn de 7plus-kinderen, de kinderen van Arthur, die ook in het leven van hun regisseur een beslissende rol zullen gaan spelen. 

Wilson Lewis is zijn trouwdag vergeten, en als hij heel eerlijk tegen zichzelf is moet hij na dertig jaar helaas toegeven dat de romantiek uit zijn huwelijk is verdwenen. Toch houdt Wilson nog zielsveel van zijn vrouw Jane. En hij beseft dat hij iets moet doen om haar hart opnieuw te veroveren. Maar Wilson is niet zo goed in het uiten van zijn emoties. Hoe kan hij Jane weer verliefd op hem laten worden? Houdt zij eigenlijk nog wel van hem? Geïnspireerd door de aanstaande bruiloft van zijn dochter, zet Wilson alles op alles en verzint een prachtige list. 

In mei 1995 verdwijnt Ricky Colenso, een jonge Amerikaanse hulpverlener, in Bosnië. Wanneer zes jaar later zijn stoffelijk voerschot wordt gevonden, ontvangt advocaat Cal Dexter een verzoek om hulp van Ricky's invloedrijke grootvader. Dexter heeft namelijk naast zijn werkzaamheden als advocaat een bijzondere specialiteit: het opsporen van mensen die niet gevonden willen worden, waarbij elk middel is geoorloofd.

Het is december 1787. De veertienjarige John Jacob Turnstile, die al vaker met de politie in aanraking is gekomen, is voor de zoveelste keer op weg naar de gevangenis. De autoriteiten doen hem een voorstel: er ligt een recent opgeknapt schip in de haven, klaar om te vertrekken op een belangrijke missie. De kapitein is met spoed op zoek naar een scheepsmaatje. John heeft niet echt iets te kiezen, en voor hij het weet zwaait hij op het dek van de Bounty zijn oude leven uit terwijl het schip vertrekt met bestemming Tahiti.
Na een lange, gevaarlijke reis bereiken ze het tropische eiland. De kokosnoten, eeuwige zonneschijn en halfnaakte vrouwen die ze daar aantreffen, hebben een betoverende uitwerking op de bemanning. Wanneer de terugreis ter sprake komt, slaan ze aan het muiten. De scheepsjongen ziet zichzelf plotseling gevangen in een draaikolk van gewelddadige gebeurtenissen met een zeer onzekere uitkomst…

De tachtigjarige Georgy Jachmenev woont in Engeland met zijn geliefde vrouw Zoya. Hun huwelijk is liefdevol, maar getekend door tragedie: het verlies van geliefden en de ervaringen van een leven in ballingschap. Als Zoya ernstig ziek wordt, maakt het paar zich op om nog eenmaal naar het Rusland van hun jeugd te reizen, het land dat hen heeft gemaakt en gebroken. Georgy en Zoya nemen ons mee op een spannende, emotionele reis naar Sint Petersburg in het begin van de twintigste eeuw, naar het winterpaleis van de tsaar en zijn vrouw. Het was een tijd van verandering en dreiging, waarin ook een onverwachte, onmogelijke liefde opbloeide. Een liefde die leidde tot een gevaarlijke vlucht door het Europa van tussen de wereldoorlogen. 

'Alles is gedaan, doe niets' lijkt het motto van de twintigers: wat kunnen zij nog toevoegen aan de rock 'n roll-rebellie van de jaren vijftig, de flower power van de jaren zestig en de vrolijke anarchie van het punktijdperk? In een wereld van clips, slogans, clichés en bumperstickers zoekt de generatie X zonder grootse plannen, maar boordevol verlangens naar de zin van het leven. 

Het verdriet van België omspant de periode 1939-1947: vrede, oorlog en vrede. Louis Seynaeve is elf jaar en leerling op een nonneninternaat. Verwarring, hunkering en bedrog vormen zijn jongensjaren in de schoot van een kleurrijke en verbazingwekkende familie. Het Vlaamse leven in deze historische crisisperiode van oorlog, collaboratie en over leven wordt door Hugo Claus in een stroom van groteske en ontroerende verhalen opgeroepen, in een even complexe als meeslepende roman, die het hoofdwerk van zijn oeuvre mag worden genoemd.

In het besef dat de wereld zich niet langer leent tot 'fatsoenlijke boeken', verscheurt Boon eind 1945 het manuscript van een roman waaraan hij sinds september 1943 vol enthousiasme werkt, Madame Odile. De schrijver vernietigt zijn boek evenwel niet maar recycleert het. De snippers ervan vult hij aan met kanttekeningen bij onze wereld van vandaag, verhaaltjes, bittere bedenkingen, parabels... kleine geschiedenissen. Door dit alles heen loopt als een feuilleton het verhaal van Odile, die nu Ondineke Bosmans heet en die in de vorige eeuw geboren is. Dit arme, maar sluwe en felle meisje gebruikt al haar charmes om hogerop te komen. Daarvoor wendt ze zich in eerste instantie tot de haast nog feodale machthebbers ten tijde van het opkomende socialisme. Haar lotgevallen worden voortdurend becommentarieerd door een bont gezelschap van personages.

Vuur is het verhaal van Kuda Bux de grootvader en Kuda Bux de kleinzoon. Beiden wonen in het kamp, met opa Bux als het onbetwiste middelpunt. De kleinzoon schrijft over zijn leven in en rond de woonwagens, over de verhalen bij het kampvuur, over zijn waarzeggende tante wasmachine en natuurlijk de mooie Zoë, zijn grote liefde.
Maar allereerst is het het verhaal van de haat-liefdeverhouding met zijn tirannieke grootvader. De oude Bux, een bijna mythische figuur, vertegenwoordigt het kampleven zoals het was, al heeft hij een uitgesproken zwak voor natuurfilms en quizzen op de televisie. De jonge Kuda staat al met één been in de andere wereld, maar wordt in bijna heel zijn doen en laten beheerst door de bemoeizuchtige grootvader, die op zijn beurt vrijwel niet zonder zijn kleinzoon kan.
Het portret van deze bijzondere man te midden van de zigeuners is even hilarisch als liefdevol, geschreven met de vaart en het ritme van de dansende vrouwen rond de vlammen. Al snel voelt de lezer dezelfde mengeling van gevoelens als de jonge Kuda: van ergernis tot ontroering, van leedvermaak tot meelij.

Om zich alsnog te kunnen verzoenen met zijn leven, verlaat Désiré Cordier het pad zoals dat richting graf voor hem was uitgestippeld. Hij neemt wraak op zijn matte, liefdeloze burgermansbestaan door te doen alsof hij dementeert. Zijn gevoel van eigenwaarde, dat door zijn huwelijk was aangetast, wint hij terug als hij op een heuglijke dag, gezond en wel, in een tehuis voor seniele bejaarden wordt geplaatst. Hij belazert de kluit op virtuoze wijze door zich voor te doen als demente en incontinente grijsaard die op zijn einde afstevent.

Walter Vandamme wilde zijn gezin niet in de steek laten. Het gebeurde gewoon. Gaandeweg verdwenen Hilde en Jonas uit zijn leven, geobsedeerd als hij was door het PSS, zijn levenswerk, de informatica tool die 'hij' had ontworpen en die hem een gigantische verdienstenpremie zou opleveren. Ruim voldoende om zijn gemeubelde Brusselse flatje om te ruilen voor een gezellig huisje met tuintje. Voor Jonas. Voor een betere toekomst. Met Hilde, wie weet? 
Eindelijk is de grote dag aangebroken. Het PSS staat geagendeerd op de directieraad. Walter staat voor een dilemma. Zijn levenswerk presenteren of zijn zoon naar school brengen. Hij laat Jonas voor de eerste keer alleen naar school fietsen. Amper drie straten verderop. En dan, valt de eerste dominosteen. 

 

Vijf over elf. Inge Gerets komt van een personeelsfeestje in Brussel. Ze haast zich om de laatste trein richting Mechelen niet te missen. In Sint-Guido, de dichtsbijzijnde metrohalte, ligt het perron er verlaten bij. Als Inge overweegt om een taxi te nemen en rechtsomkeert wil maken, merkt ze tot haar verbazing dat ze niet alleen is. De jonge allochtoon, zelfverzekerd en arrogant, staart haar aan alsof hij naar iets smerigs kijkt.
Blijven of weglopen? Kiezen. De essentie van het leven. Maar wat als er geen keuze is? Inge beseft dat ze als een rat in de val zit. Ze raakt in paniek. Waarom ik? Probeert zichzelf te sussen. Die jongen wacht gewoon op een vriend. Haar gemoed schiet vol en ze haast zich naar het eind van het perron. Ben ik een racist? De jonge allochtoon komt haar niet achterna. Inge haalt opgelucht adem. Als haar ogen langs de muur glijden, ziet ze een vuilzak. Het ding hangt over een bewakingscamera. Is dat toeval? Of het begin van een verschrikkelijke nachtmerrie waaruit Inge nooit meer zal ontwaken.

Jill woont met haar baby en schoonzusters in één huis. Haar man is gesneuveld in de Tweede Wereldoorlog, tijdens Jills zwangerschap. Jill lijdt aan een postnatale depressie en is niet goed in staat om voor haar kind te zorgen. Op een ochtend wordt ze wakker van het geschreeuw van haar schoonzus. 

Een wandeling in de bossen krijgt een sinistere wending als inspecteur Jeffrey Tolliver en kinderarts Sar Linton op het lichaam van een meisje stuiten in een met aarde bedekte kist. Ze ziet eruit alsof ze zich letterlijk is doodgeschrokken. Als Sara het lichaam onderzoekt, ontdekt ze iets gruwelijks - iets dat zelfs Sara schokt. Detective Lena Adams, geroutineerd maar zwaar op de hand, wordt van vakantie teruggeroepen om met het onderzoek te helpen. Al snel leidt het spoor naar een naburige plaats, een geïsoleerde gemeenschap en een huiveringwekkend geheim. 

Het doet een mens wat. Toevallig je eerste lief weer ontmoeten. Het overkomt rechercheur Dirk Deleu, en hoewel er intussen vele jaren verstreken zijn, is de herinnering aan de breuk, die gehuld was in een waas van mysterie, nog altijd vers. Bovendien vraagt de dame, Ingrid Dejongh, hem om een gunst. Ze vraagt of hij haar afscheidsbrief nog heeft, want ze wil die graag terug. 

Als Deleu de brief terugvindt, gaat hij beseffen dat er iets is wat hij als adolescent nooit onder ogen heeft durven te zien, en dat een schokkend familiegeheim aan de basis heeft gelegen van de plotselinge verhuizing van het gezin Dejongh.

Hij wil zijn schuld aflossen bij Ingrid en haar helpen. Maar openlijk kan dat niet, want Ingrid, die eindelijk de confrontatie met haar demonen uit het verleden aangaat, wordt door niemand geloofd. Haar stiefvader, een gerenommeerd psychiater, zoveel jaren later beschuldigen van pedofilie, het is geen dagelijkse kost. 

Als de twee tijdens hun clandestiene zoektocht naar bewijzen de eerste deksteen omdraaien, vallen ze in een beerput vol schokkende intriges, waarin gaandeweg steeds meer smeerlapperij komt bovendrijven. En de waarheid? Ligt die begraven op de bodem van de put? Of kijkt ze grinnikend toe, over hun schouder?